Polskie regulacje prawne

Ustawy regulujące rynek kapitałowy w Polsce według stanu na marzec 2019 roku to przede wszystkim

  • Ustawa z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym
  • Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym
  • Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
  • Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu o spółkach publicznych
  • Ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi
  • Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach
  • Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych
  • Ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu

Aktami wykonawczymi do ww. Ustaw są Rozporządzenia Ministra Finansów. 

Innymi przepisami regulującymi zasady funkcjonowania rynku papierów wartościowych w Polsce są również: 

  • Kodeks spółek handlowych
  • Kodeks cywilny

oraz

  • Regulaminy: Giełdy
  • Regulamin KDPW
  • Szczegółowe Zasady Obrotu Giełdowego w systemie UTP – GPW

Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi reguluje:

  1. zasady, tryb i warunki podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, 
  2. prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w tym obrocie, 
  3. wykonywanie nadzoru. 

Ustawa o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych reguluje:

  1. zasady i warunki dokonywania oferty publicznej, ubiegania się o dopuszczenie papierów wartościowych i innych instrumentów do obrotu na rynku regulowanym, 
  2. obowiązki emitentów papierów wartościowych i innych podmiotów uczestniczących w ich obrocie lub w obrocie innymi instrumentami finansowymi, 
  3. skutki uzyskania statusu spółki publicznej oraz szczególne prawa i obowiązki związane z posiadaniem i obrotem akcjami takich spółek. 

Ustawa o nadzorze nad rynkiem kapitałowym określa organizację oraz tryb wykonywania nadzoru nad rynkiem kapitałowym.

Europejskie regulacje prawne

MIFID

MiFID (ang. Markets in Financial Instruments Directive) to Dyrektywa Unii Europejskiej dotycząca rynku instrumentów finansowych mająca zastosowanie do wszystkich instytucji świadczących usługi inwestycyjne. Określa jednolite ramy prawne dla banków, domów maklerskich oraz innych podmiotów, prowadzących działalność maklerską na terenie Unii Europejskiej. Zasadniczym celem przedmiotowej dyrektywy jest ochrona klientów i ich praw wobec przedsiębiorstwa inwestycyjnego, zapewnienie klientom odpowiedniego poziomu ochrony inwestycyjnej, uczciwej konkurencji w sektorze finansowym oraz gwarantowanie przejrzystości działania firm inwestycyjnych i banków na rynkach instrumentów finansowych w Unii Europejskiej.

MiFID II

Od 3 stycznia 2018 roku obowiązują unijne przepisy wykonawcze wydane na podstawie unijnej dyrektywy MiFID II (ang. Markets in Financial Instruments Directive). Swoim zasięgiem dyrektywa obejmuje wytyczne dla europejskiego rynku finansowego, podmiotów organizujących i nadzorujących ten rynek oraz pośredników i dystrybutorów. Celem dyrektywy jest utworzenie bardziej bezpiecznych, transparentnych i przyjaznych inwestorom rynków finansowych w Europie oraz zwiększenie ochrony klientów.

EMIR

EMIR (ang. European Market Infrastructure Regulation) jest to rozporządzenie unijne, które wraz z rozporządzeniami delegowanymi i aktami wykonawczymi nakłada na przedsiębiorców będących kontrahentami finansowymi jak i niefinansowymi w rozumieniu tego rozporządzenia szereg obowiązków związanych z zawieraniem transakcji pochodnych, a w szczególności transakcji zawieranych na rynku OTC.

Międzynarodowe regulacje prawne

FATCA

FATCA (ang. Foreign Account Tax Compliance Act) to ustawa o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych dla celów podatkowych, uchwalona przez Amerykański Kongres w dniu 28 marca 2010 r.

Jej celem jest zobowiązanie zagranicznych instytucji finansowych do przekazywania do USA danych o saldach rachunków oraz informacji o ich właścicielach – podatnikach USA.

CRS

CRS (Common Reporting Standard) to jednolity standard w wymianie między państwami informacji na temat klientów instytucji finansowych będących rezydentami podatkowymi innego państwa, którego celem jest ochrona integralności systemów podatkowych oraz walka z unikaniem opodatkowania.

Niniejszy materiał, przygotowany przez DM BOŚ S.A. ma charakter wyłącznie informacyjny, prezentowany jest w celach edukacyjnych i nie stanowi porady prawnej oraz nie jest rekomendacją osobistą w ramach świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego zgodnie z przepisami prawa. DM BOŚ S.A. nie udziela gwarancji dokładności, aktualności, oraz kompletności niniejszych informacji. Zaleca się przeprowadzenie we własnym zakresie niezależnego przeglądu informacji z niniejszego materiału.

1/1